လြမ္းနာက်ေနသူ လူတစ္ေယာက္
အထီးက်န္လမ္းမၾကီးေပၚမွာ
နာက်င္စြာေလွ်ာက္လွမ္း
အေဆြးသစ္ပင္ေအာက္မွခဏနား
ရင္ထဲကအပူေတြေလ်ာ့ဖို႔
ကဗ်ာတစ္ခြက္ကို ေမာ့ေသာက္
ေရွ႕ ဆက္ရမယ့္လမ္းက
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြေ၀၀ါး
အားတင္းထားေပမယ့္
အနာမက်က္ေသးတဲ့အသည္းကတဆစ္ဆစ္
ရစ္ပတ္ခဲ့တဲ့ ေနွာင္ၾကိဳးက တန္းလန္း
အနမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ ကိုတမ္းတ
အလြမ္းညေတြကိုထိတ္လန္႔
ရင္နဲ႔မဆံ့တဲ့ေ၀ဒနာေတြက
စြန္႔ပစ္လို႔မရ
ဒဏ္ရာေတြဗရပြနဲ႔
ဘယ္နားမွာလည္းက်မလဲ
ေဖးကူသူမရွိလုိ႔အားငယ္
သူရယ္..
နာက်င္စြာေလွ်ာက္လွမ္း
အေဆြးသစ္ပင္ေအာက္မွခဏနား
ရင္ထဲကအပူေတြေလ်ာ့ဖို႔
ကဗ်ာတစ္ခြက္ကို ေမာ့ေသာက္
ေရွ႕ ဆက္ရမယ့္လမ္းက
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြေ၀၀ါး
အားတင္းထားေပမယ့္
အနာမက်က္ေသးတဲ့အသည္းကတဆစ္ဆစ္
ရစ္ပတ္ခဲ့တဲ့ ေနွာင္ၾကိဳးက တန္းလန္း
အနမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ ကိုတမ္းတ
အလြမ္းညေတြကိုထိတ္လန္႔
ရင္နဲ႔မဆံ့တဲ့ေ၀ဒနာေတြက
စြန္႔ပစ္လို႔မရ
ဒဏ္ရာေတြဗရပြနဲ႔
ဘယ္နားမွာလည္းက်မလဲ
ေဖးကူသူမရွိလုိ႔အားငယ္
သူရယ္..
No comments:
Post a Comment